Κάθε χρόνο κατά τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, πού εἶναιἀφιερωμένη στό ἔργο τῆς Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς, καλούμαστε νά κηρύξουμε, νά ἀπολογηθοῦμε γιά τήν πίστη μας, τή ζωή μας, τήν ταυτότητά μας καί τήν ἐλπίδα μας. Τὴν ἡμέρα αὐτή, πού εἶναιἡ ἑορτὴ τῆς εἰκόνας, καὶ ἡ ἑορτὴ τῆς εἰκόνας εἶναι ἡ ἑορτὴ τοῦἀνθρώπου, εἰκόνας τοῦ Θεοῦ, ἔχουμε νὰ μαρτυρήσουμε περὶ τῆςἘκκλησίας ὡς πασχάλιας κοινότητας, πού πορεύεται πρὸς τὸἀτελεύτητο Πάσχα, περὶ τῆς Ἐκκλησίας ὡς εὐχαριστιακῆςκοινότητας, πού ἀναλαμβάνει στὴν προσευχὴ της ὁλόκληρη τὴνἀνθρωπότητα καὶ τὴν προσκαλεῖ νὰ λάβει μέρος στὴν Τριαδικὴἀγάπη. Ὀφείλουμε νὰ μαρτυρήσουμε γιὰ τὸν ἄνθρωπο, τὴν κλήση του, τὴ σπίθα, τὴν πνοὴ που τὸν ἁρπάζει ἀπὸ αὐτὸν τὸν κόσμο καὶτοῦ δίνει τὴ δύναμη νὰ τὸν μεταμορφώσει. Ἔχουμε νὰμαρτυρήσουμε ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἡ ἐλευθερία, ἡ χαρὰ καὶ ἡ ζωὴ τοῦἀνθρώπου καὶ ὅτι ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ τὸν γνωρίσει μὲ μία ἀδιαχώριστη ἀπὸ τὴν ἀγάπη γνώση, ἑνώνοντας τὸ πνεῦμα του καὶτὴν καρδιά του μὲ τὸν Χριστό, «τὴν καρδιὰ τῆς Ἐκκλησίας», ὅπωςἔλεγε ὁ Ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας.
Ἡ Ἐκκλησία εἶναι, κατὰ τὸν Ἰ. Χρυσόστομο, «γένος ἕνα, Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων». Ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ «ἐκκλησιαστής μας», γιατί μᾶς συνάγει στὸ Πανάγιο σῶμα Του, ἀλλὰ καὶ ἡ Ἐκκλησίαμας, γιατί γίνεται ὁ πνευματικὸς τόπος τῆς συνάξεώς μας. Τὴχριστοκεντρικὴ αὐτὴ πραγματικότητα τῆς Ἐκκλησιαστικῆςκοινωνίας εἰκονίζει καὶ ἐκφράζει, ἀλλὰ καὶ πραγματώνει, μία πράξη λειτουργική, ποὺ λαμβάνει χώρα στὸ τέλος τῆς Θ. Λειτουργίας. Πρόκειται γιὰ τὴ συστολὴ τῶν Τιμίων Δώρων στὸἍγιο Ποτήριο. Ὁ Λειτουργὸς συστέλλει (συγκεντρώνει) μέσα στὸἍγιο Ποτήριο ὅ,τι ἄλλο ὑπῆρχε στὸ Δισκάριο ἐκτός ἀπὸ τὸν Ἀμνὸ(τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου), δηλαδὴ τὴ μερίδα τῆς Θεοτόκου, τὰτάγματα τῶν Ἀγγέλων καί Ἁγίων, τὰ μνημονευθέντα, ζῶντα καὶτεθνεῶτα, μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, ποὺ συνεπιτὲλεσαν μὲτὸν Λειτουργὸ τὴ Θεία Λειτουργία. Ἔτσι ἡ ἐν Χριστῷ κοινωνία τῶν πιστῶν εἶναι ἤδη συνηγμένη μέσα στὸ Ἅγιο Ποτήριο. ΤόΕὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς Α΄ νηστειῶν μᾶς προσκαλεῖ καί μᾶςπροκαλεῖ: «Ἔρχου καί ἴδε». Καί ἄν αὐτός ὁ ἐρχομός μας εἶναιπορεία ταπεινή καί καθαρή, που περνᾶ μέσα ἀπό τή λατρευτική καί μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ