ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«ΚΡΥΨΙΝΟΙΑ ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΟΤΗΤΑ»
Ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς τῆςΤυροφάγου ἀναφέρει ὅτι ἡ ἀνθρώπινη ἁμαρτία δένἀντιμετωπίζεται μέ τήν λήθη καί δέν κρύβεται μέ τήν σιωπή, καθώς ἀπό μονή της πολλές φορές βόα καί εἶναι προφανής! Πώς κρύβεται καί πῶς ἐξαφανίζεται ὥστε νά μή μᾶς ἐλέγχει; Μέ τή συγχωρητικότητα! Συγχωρῶ, δηλαδή ὄχι ἁπλῶςἀνέχομαι, ἀλλά διαγράφω, ξεχνῶ καί δέν ἀφήνω νάἐπηρεάσουν τήν ἀγάπη μου πρός τόν ὅποιο ἄνθρωπο, τάὅποια παραπτώματά του. Δέν ἀντιπαρέρχομαισυγκαλύπτοντας τήν ἁμαρτία τοῦ ἄλλου, ἀλλά ἐπενεργῶθετικά, ὥστε νά ἐκλείψει ἡ ἐκτροπή καί νά ἀποκατασταθεῖ ἡ κατάσταση εἰρήνης καί ἀγάπης πρός τόν πλησίον.
Τότε καί μόνον τότε, ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί Πατρός συγχωρεῖ καί τά δικά μου ἁμαρτήματα καί τά ἐξαφανίζει, ὥστε νά μήν καταστοῦν φανερά «ἐν ἡμέρα κρίσεως» ἐνώπιον ἀγγέλων καί ἀνθρώπων!
Ἀλλά καί ὅ,τι καλό, ξεκινώντας ἀπό τήν πρακτική ἀρετή τῆς νηστείας, μᾶς καλεῖ τό σημερινό Εὐαγγέλιο νά τόἀσκοῦμε στά κρυφά, δηλαδή κατά τέτοιο τρόπο ὥστε νά μήντό ἀντιλαμβάνονται οἱ ἄνθρωποι.
Ὅσο πιό γρήγορα, λοιπόν, κρύβουμε ἤ, ἀκόμηκαλύτερα ξεχνᾶμε, τό ὅποιο καλό ἐργασθήκαμε, τόσο πιόἀσφαλεῖς θά εἴμαστε ἀπό τόν ἑαυτό μας τόν ἴδιο, ἀλλά καίἀπό τόν συνήθως ψεύτικο καί πάντως προσωρινό ἔπαινο τῶνἄλλων ἀνθρώπων, πού ἔρχεται γιά νά μᾶς στερήσει τόναἰώνιο καί οὐσιαστικό ἔπαινο τοῦ Θεοῦ!
Ὁ λαός μας λέει «κᾶνε τό καλό καί ριξ’ τό στό γυαλό»! Δηλαδή, τό καλό πού θά κάνεις κρύψ’ τό τόσο καλά, ὥστενά ἐξαφανιστεῖ. Δέν ἐξαφανίζεται βεβαίως τό καλό. Ἁπλῶςδέν ἐκτίθεται στά μάτια τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι εἶναιἕτοιμοι πάντα νά διαστρέψουν ὅ,τι ἔγινε, νά παρεξηγήσουν προθέσεις, νά παρερμηνεύσουν κίνητρα καί σκοπούς καίτελικά νά μήν καταλάβουν. Ὁ μισόκαλος, πατήρ τοῦψεύδους ἔχει τήν ἱκανότητα νά ἐμπνέει πόλεμο κατά τοῦὅποιου καλοῦ κι ἐμεῖς δέν ἐπιτρέπεται νά τόν διευκολύνουμε σέ αὐτό.
Στό τέλος τῆς σημερινῆς περικοπῆς ὁ Χριστός μᾶς μιλᾶγιά θησαυρό. Ὄχι ἐπίγειο, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ ἀποτελέσει ἀγώναζωῆς γιά ν’ ἀποκτηθεῖ, μετά καθίσταται ἀγωνία γιά τούς κυρίους του, καθώς τούς πνίγει ὁ φόβος μήν τόν χάσουν, μήν τόν βροῦν καί τούς τόν ἁρπάξουν. Μιλᾶ γιά οὐράνιοθησαυρό, ἀποτελούμενο ἀπό ὅσα ἀγαθά ἐργάστηκε ὁ ἄνθρωπος στή ζωή του, ὁ ὁποῖος δέν κινδυνεύει ἀπόκλέφτες, φθορά, ἀνώμαλες οἰκονομικές συγκυρίες, ἀλλάπροσαυξάνεται μέ τεράστιο ἐπιτόκιο, ἀκριβῶς γιατί ὁ χριστιανός ἀγαθοεργεῖ «ἐν τῷ κρυπτῶ», ὑποχρεώνοντας ἔτσιτόν Θεό νά ἀνταποδώσει ἀσφαλῶς τά ἀπείρως πολλαπλάσια στήν αἰωνιότητα.