ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«Η ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΖΑΚΧΑΙΟΥ ΣΗΜΕΡΑ»
Τά λόγια τοῦ Κυρίου, σάν ἄνεμος δυνατός, σκορπίζουν τήνπυκνή συννεφιά τῆς πλεονεξίας, πού χρόνια τώρα πλάκωνε τήνψυχή τοῦ ἀρχιτελώνου. Ὁ Ζακχαῖος ἀρχίζει νά βλέπει καθαρά πιά τή ζωή του. Ἀπό τή σκέψη του διαβαίνουν διαδοχικά οἱτόσοι ἄνθρωποι πού εἶχε ἀδικήσει. Τούς βλέπει νά περνοῦνπικραμένοι, μέ τόν πόνο στήν καρδιά, μέ τήν ἀγανάκτηση στάστήθη. Στριφογυρίζουν τριγύρω του, σάν μιά φοβερή ἀλυσίδα, τόν τυλίγουν καί τόν σέρνουν μακρυά ἀπό τόν Ἅγιοφιλοξενούμενό του. Πρέπει νά τήν σπάσει αὐτή τήν φρικτή ἀλυσίδα τῆς ἀδικίας καί τῆς ἐνοχῆς, που μόνος του σφυρηλάτησε, πού τόν κρατᾶ μακρυά ἀπό τόν Χριστό. Σέ μιάστιγμή μπροστά σέ ὅλους ἀποφασιστικά ἀναγγέλει: Κύριε ἔκλεψα, ἐκμεταλλεύτηκα πολλούς, χρόνια τώρα. Ἀλλάμετανοῶ, θ’ ἀλλάξω Κύριε, ἀλλάζω τώρα. Τά μισά ἀπ’ τάὑπάρχοντά μου τά δίνω ἐλεημοσύνη στούς φτωχούς. Κι ὅσουςἔβλαψα, τούς ἀποζημιώνω, στό τετραπλάσιο.
Τά λόγια αὐτά τοῦ Ζακχαίου δέν ἀνήκουν σέ μιά μακρινή ἱστορία ἀδιάφορη γιά τήν ἐποχή μας. Εἶναι ἕνα μήνυμα γιάὅλους μας. Μήν ἐπαναπαύεσθε στά πλούτη σας. Μήν ξεγελᾶτετούς ἑαυτούς σας μέ τίς φευγαλέες χαρές, που σᾶς δίνουν οἱτίτλοι, τά ἀξιώματα, καί τά ὑλικά ἀγαθά. Τραβῆξτε ἀπό ἐμπρόςσας τό παραπέτασμα τῆς φιλαυτίας, που σᾶς κλείνει τόνὁρίζοντα καί δεῖτε. Βγεῖτε λίγο ἀπό τήν ἄνεσή σας καί προσέξτε αὐτά τά παιδιά, πού ντυμένα μέ ράκη τρέμουν στόν χιονιά, τούς φτωχούς, τίς χῆρες, τά ὀρφανά.
Πολλά ἀπό τ’ ἀγαθά μας, ἄν εἶχαν φωνή, θά φώναζαν: «Δένεἴμαστε δικά σου. Ἀνήκουμε σ’ ἐκείνους που ἐκμεταλλεύθηκες, που τούς πούλησες τό ἐμπόρευμά σου μέ ψεύτικο ζύγι ἡ σέὑπέρογκη τιμή. Δέν εἴμαστε δικά σου! Ἀνήκουμε στά φτωχά παιδιά, που δέν ἔχουν ψωμί καί ξυλιάζουν σέ μία ἄθλια τρώγλη.Ἀνήκουμε στόν ἄρρωστο, που λιώνει χωρίς φάρμακα καίγιατρό. Ἀνήκουμε στόν φτωχό παραγωγό.
Δέν εἴμαστε δικά σου! Δέν ἤρθαμε στά χέρια σου, γιά νάστολίζουμε τό σπίτι σου, γιά νά γεμίζουμε τά χρηματοκιβώτιάσου. Σ’ ἐκείνους ἀνήκουμε. Παράδωσέ μας χωρίς ἀναβολές. Δέν εἴμαστε δικά σου!» Ἀλλά ἄς μήν νομίσουμε, ἀγαπητοί μου, ὅτι τό μήνυμα τοῦ Ζακχαίου ἀφορᾶ ἀποκλειστικά τους πλουσίους καί ἰσχυρούς. Σέ ὅλους ἀπευθύνεται, γιατί ὅλοισχεδόν, λίγο-πολύ, ἔχουμε ἀδικήσει. Νά σταματήσουμε πιά τήνἐκμετάλλευση καί τήν ἀδικία, ὅποια μορφή καί ἄν ἔχει καί νάἀρχίσουμε μιά νέα ζωή ἐπανορθώνοντας τά λάθη μας, αὐτότονίζει μέ τό παράδειγμά του σέ μᾶς ὁ ἀρχιτελώνης τῆςἹεριχοῦς.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ