ΤΟ 1983, στις 15 Νοεμβρίου, η κατοχική Τουρκία είχε προχωρήσει και ανακήρυξε παράνομα «κράτος» στην περιοχή που κατέλαβε με τον Αττίλα το 1974. Η αποσχιστική αυτή ενέργεια, εννέα χρόνια μετά την εισβολή, εντασσόταν στους σχεδιασμούς της Άγκυρας για προώθηση και εδραίωση των κατοχικών δεδομένων. Η απόφαση αυτή της Τουρκίας, που ήταν σχεδιασμένη και καλά μελετημένη, συνιστούσε εν πολλοίς μια ενέργεια, που όπως φάνηκε εκ των υστέρων, συνδεόταν με τους στρατηγικούς στόχους της Άγκυρας στην Κύπρο.
ΔΕΝ ήταν κίνηση εντυπωσιασμού. Ήταν μια πορεία που είχε καθοριστεί πριν από το 1974 ενώ, υπενθυμίζεται, ένα πρώτο βήμα έγινε ένα χρόνο μετά την εισβολή. Συνδέεται η ενέργεια αυτή με την εδραίωση της παρουσίας της στο νησί, τον έλεγχο του και διά της επιβολής τετελεσμένων, που εξυπηρετούν τους στόχους της.
ΑΠΟ το 1974 και εντεύθεν, με σημείο αναφοράς την ανακήρυξη του ψευδοκράτους, το Νοέμβριο του 1983, η Τουρκία άρχισε συστηματικά και μεθοδευμένα να οικοδομεί ένα «κράτος» με «δομές» και «θεσμούς». Επιχειρεί να το νομιμοποιήσει είτε με την λειτουργία και τις επαφές είτε διά της οδού των διαπραγματεύσεων. Προσπάθεια είναι να συμπεριφέρεται το ψευδοκράτος ως… κανονικό κράτος, έστω κι εάν δεν αναγνωρίζεται. Δυστυχώς -κι αυτό θα πρέπει να αναφερθεί- κάποιοι τρίτοι με τη στάση τους έναντι του κατοχικού καθεστώτος ενθαρρύνουν την Τουρκία, να συντηρεί αυτό το παράνομο μόρφωμα. Από τη στιγμή κατά την οποία όλοι αυτοί συμπεριφέρονται, δυστυχώς, στο ψευδοκράτος ως μια… διοίκηση, γιατί να μην επιμένει η κατοχική δύναμη να το νομιμοποιήσει;
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ με τις κινήσεις αυτές, η Άγκυρα έχει ένα ακόμη στόχο. Να πετύχει την αποαναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, την οποία, ως γνωστό, την χαρακτηρίζει «εκλιπούσα». Αυτός ο στόχος περνά και μέσα και από την εξίσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας με το παράνομο καθεστώς. Αυτές είναι οι τουρκικές μεθοδεύσεις, τις οποίες σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να αποδεχθούμε. Αυτό το μήνυμα θα πρέπει να το λάβουν όχι μόνο οι Τούρκοι αλλά και οι τρίτοι, εν δυνάμει μεσολαβητές στο Κυπριακό.
ΣΗΜΕΡΑ, 15 Νοεμβρίου, είναι μια θλιβερή επέτειος για τον ελληνισμό στην Κύπρο. Η πράξη ανακήρυξης αποτελεί μια πράξη, παράνομη- απαράδεκτη, η οποία καταπατά θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς δικαίου. Σήμερα στα κατεχόμενα πανηγυρίζουν. Παρελάσεις και γιορτές. Παρόμοιες με εκείνες που πραγματοποιούν την 20ή Ιουλίου, επέτειο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Στις ελεύθερες περιοχές, πραγματοποιούνται αντικατοχικές εκδηλώσεις. Εκδηλώσεις με σαφή μηνύματα κατά του ψευδοκράτους και της συνεχιζόμενης κατοχής τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
ΕΙΝΑΙ ξεκάθαρο πως η συνέχιση του ψευδοκράτους είναι εμπόδιο σε μια συμφωνία στο Κυπριακό. Ως εκ τούτου, πρέπει να καταστεί ξεκάθαρο πως με την επίτευξη συμφωνίας το ψευδοκράτος δεν θα υφίσταται. Μια συμφωνία περνά μόνο μέσα από την Κυπριακή Δημοκρατία, το νόμιμο κράτος της χώρας. Η παράνομη ανακήρυξη του ψευδοκράτους αποτελεί μια πράξη, η οποία δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί σε καμία περίπτωση. Γιατί σε μια τέτοια περίπτωση θα αποδεχόμαστε την εδραίωση των κατοχικών δεδομένων και εφαρμογή των επεκτατικών σχεδιασμών της Τουρκίας.
Η 15η Νοεμβρίου είναι μία μαύρη επέτειος, όχι μόνο για την Κύπρο αλλά για όλους εκείνους που πιστεύουν και σέβονται τη διεθνή νομιμότητα.
Φιλελεύθερος